Rahatlama ile Stres Arasinda

Bu gunlerde yukaridaki sozu bol bol soylemeye calisiyorum lakin, insan ne zaman rahatlamak istese, moralini bozacak ya da geceleri uykularini kacirak birsey mutlaka buluyor. Bazen dusunuyorum, acaba "rahat batmasi' denilen sey sadece Turklerin icadimi diye... Yabancilarda boyle bir durumu pek goremiyorum acikcasi :)
Ben 'hah tamam yaz geldi!, okuldan ders de almiyorum, ohhh!' derken, ic sesim rahatlamamam icin elinden geleni yapiyor. Haftaya 2,5 aylik sakatlanma arasindan sonra bale okulundaki ogretmenlik egitimime geri donuyorum... Umarim ekim ayinda egitimimi bitirip Royal Academy ogretmenlik sertifikami almis olacagim. Ama bu 3 ay nasil gececek hiiic bilmiyorum :(
Cok sevdigim halde bir seye uzunca ara verince ondan soguyorum... Sizde de ayni sey oluyor mu hic??
Bir de bu egitim icin bana yardim eden ogretmenin biraz zor bir insan olmasi, benim naif alttan alan halimi bir hayli zorlamasi sonucunda pazartesi olsun istemiyorum hic. Neyse olaya guzel yanlarindan bakmaya ve sonucu dusunmeye calisiyorum...


Bu stresli dusuncelerin yani sira gecen hafta rahatlamami saglayacak en buyuk sey meydana geldi, sonunda!
Botumu ayagimdan cikardim. Bilmeyenler icin tik tik http://midnightgzd.blogspot.com/2013/05/son-gunlerde-burada-havalar-biraz.html
73 gunden sonra ilk defa ayakkabi giymek cok garip bir his :) Hala yuruyusumde bir gariplik var ama zamanla duzelecek umarim. Bu arada aircast botun ayagi ya da bilegi iyilestirmenin yani sira dizlere buyuk yan etkisi var. O koca botla insan duz adim atamadigi icin diziniz donuyor bir sekilde...  Zaten hali hazirda sakat olan dizimin ayagina giydigim icin yeni bir sakaklik soz konusu olmadi benim icin :)
Iste before- after fotosuuu!

Siyah-beyaz gunlerden renkli ozgur gunleree!