YENİDEN...

Uzun bir aradan sonra tekrar döndüm. Bu arada bir çok şey oldu, güzel şeyler tabii. Şimdi İstanbul'da son 25 günüm... Şimdi pek hissetmiyorum ama çok heyecanlı olacağım kesin son bir haftada. Yeni bir ülke, yeni insanlar, değişik bir kültür ama bana en iyi ödül canımın yanında olmak olacak. Bu aralar kendimi örgüye verdim, daha doğrusu yaratıcılıkta sınır tanımıyorum :) bir de bütün düşündüklerimi yapabilsem. Değişik bereler yaptım, onları kurdelelerle süsledim falan. Devamı gelir inşallah.

Bu arada hiç yapmadığım kadar alışveriş yaptım. Malum evlilikle birlikte yeni şeyler giymek gerekirmiş :) Mutluyum... ama korkuyorum. Her mutlu olan bu mutluluğun bozulmasından korkuyor mu acaba :S offf....

Neyse...., geçen sene 24 aralıkta bu anın gelmesi o kadar uzak geliyordu ki. Gerçi yine çok zaman sürdü vize alamamız. İnanamıyorum bunların gerçekleştiğine :) gece yatağa yattığımda odama bakıyorum, yatağıma, duvarlara.... onların dokusunu hissetmeye çalışıyorum, kokularını duymaya. En azından 2 sene göremeyeceğim.... Görsem de onlar artık benim olmayacak bence. Yeni bir hayata başlayan, yeni bir evi olan, ait olduğu bir adam olan bir kişi olacağım. Ailemi de çok özlicem tabii, ama benimde bir ailem olacak artık, sorumluluklarım değişecek. Mutluyum.... Üzülmek çok normal, ama bir o kadar belki çok daha fazla mutlu olacağım artık, ait olduğum adamla.....